Sekcja CKM

Pod koniec I Wojny Światowej na deskach projektantów znajdował się nowy karabin maszynowy Browning. Miał on być chłodzonym powietrzem następcą chłodzonego wodą modelu M 1917.

Nowa broń, oznaczona symbolem M 1919, stała się wkrótce jedną z najważniejszych konstrukcji XX wieku. Pierwszy model (M 1919 A1) był przeznaczony na uzbrojenie pojazdów opancerzonych, lecz później opracowano wersję dla kawalerii ( M 1919 A2), uniwersalną ( M 1919 A3) oraz wersję dla piechoty ( M 1919 A4).

Ten ostatni model stał się najbardziej popularny. W podstawowej konfiguracji M 1919 działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Zasilanie odbywa się przy pomocy taśmy nabojowej- parcianej lub metalowej. Karabin ten jest odporny, niezawodny i łatwy w obsłudze. Można z niego prowadzić ogień ciągły- zaporowy na odległość ponad 2000 tys. metrów. Do 1945 roku wyprodukowano ponad 430 tys. egzemplarzy.
Były one wykorzystywane jako broń przeciwlotnicza, pokładowa- lotnicza i uzbrojenie pojazdów.

Dane techniczne:

• kraj produkcji: Stany Zjednoczone
• kaliber: 0.30 cala Browning
• długość: 1041 mm
• masa: 14.05 kg
• lufa: 610 mm, 4 bruzdy prawoskrętne
• zasilanie: 100/200/250 nabojowa taśma amunicyjna parciana lub metalowa
• zasada działania: odrzut lufy, chłodzenie powietrzem
• szybkostrzelność: 500 strz./min.
• prędkość wylotowa pocisku: 853 m/s
• zasięg: ponad 2000 tys. m
• obsługa: 2 osoby

Nasza grupa posiada dwa egzemplarze tej broni. Jeden z nich, dzięki staraniom naszych zdolnych kolegów konstruktorów, został przekształcony w replikę strzelającą, zasilaną gazem. Zamontowany na naszej ukochanej „Emily” wprowadza wiele zamieszania, zarówno wśród wrogów, jak i widzów.